Bloemetje 138. Groter denken, als je ouder wordt?

 

Door Clémence Leijten.

Op de zolder van Meisje Bloem staat een schilderij met een vrouw erop en een baby.
Dat is een moeder’, zegt Meisje Bloem, ‘dat kun je zien aan de borsten.’ ‘De baby heeft honger’, zegt Meisje Bloem. ‘Ín de borst zit melk.’ Ze zegt: ‘Die baby wil groeien.’ Meisje Bloem zou ook willen groeien. [..] ‘Ik ben bijna een groot mens.’ Ze zegt: ‘Grote mensen mogen laat naar bed. Grote mensen mogen zelf een snoepje pakken, Grote mensen mogen zelf weten wat ze doen.’ 

De baby op het schilderij wil groeien. Wat betekent groeien voor Meisje Bloem? Meisje Bloem zegt: ‘Groeien is als je benen groter worden en je handen. Als je benen groter worden dan kun je overal beter bij. Als je handen groter worden dan kun je verder pakken.’ Meisje Bloem zegt: ‘En je hoofd wordt groter, dan kun je groter denken.’ (25. Het schilderij) Is dat waar Meisje Bloem? Is het waar dat als je steeds groter wordt, lees: steeds ouder wordt, je steeds groter kunt denken?        

Meisje Bloem wil ouder worden, maar veel mensen van mijn oude  generatie willen nóg ouder worden. Steeds ouder misschien wel onsterfelijk. Dat laatste vind ik, een probleem.


Continue Reading


Bloemetje 137. “Vroeger was het beter"

Door: Joris Leijten.

Meisje Bloem vindt vroeger leuk. Ze weet veel over de oude voorwerpen die ze vindt op haar zolder. De fossielen, een oude pispot etc. Ze fantaseert daar graag over tot een verhaal. Wat ze niet snel zou zeggen is:  “Vroeger was het beter”.  Enerzijds omdat ze nog jong is; ze heeft nog weinig meegemaakt, ze weet niet echt hoe het vroeger was. Maar ook staat ze midden in de samenleving. Ze gaat naar school, heeft vriendinnen en mogelijk heeft ze ook toegang tot internet, en mobieltje. Ze gaat met haar tijd mee. Mogelijk zeggen haar moeder of haar oma wel dat het ‘Vroeger was het beter’. Omdat ze veel ouder zijn en mogelijk niet kunnen meekomen met de snelle  vernieuwingen. Meisje Bloem kan wel meekomen ze leert snel en groeit mee.

Continue Reading


Bloemetje 136 . Een scheet is géén wind

Door Clémence Leijten.
Meisje Bloem is op zolder. Anders dan gewoon opent ze geen doos. Ze is bezig met zichzelf. Meisje Bloem houdt haar adem is en knijpt haar billen dicht. Het ruikt hier niet prettig, Bloem. Meisje Bloem zegt: ‘Ik heb een windje gelaten.’ Ze laat nog een windje. Meisje Bloem zegt; ‘Ik heb uiensoep gegeten. De uien willen niet in mijn buik blijven, ze willen weer naar buiten.’ Meisje Bloem is nog op zolder, maar dan gaat ze snel naar beneden.’ Ik moet naar de WC, poepen’, roept ze tegen de dozen, ‘ik kom straks weer terug.’ Ik ben benieuwd hoe Meisje Bloem een windje omschrijft. Ze zegt: ‘Een windje is een vergissing van je billen. Als ik een windje laat, moet ik zeggen: “Pardon voor het windje.” ‘  Meisje Bloem zegt: ‘Raar eigenlijk, want oma zegt dat je dikke buik dun wordt van een windje en dat je dan weer iets kunt eten. ’(39. de Uien) ‘Zo ben ik ook opgevoed, Meisje Bloem. Als ik een windje liet deden mijn ouders geschrokken hun hand voor hun mond en ik moest excuus vragen. Maar jouw oma zegt dat een windje juist goed is en dat een windje opruimt en dat je dikke buik juist dun wordt van een windje. Wat je oma zegt, is ook waar.’

Continue Reading


Bloemetje 135. Leren door ervaren.

Door Joris Leijten
De afgelopen maand herdachten we 80 jaar operatie “Market Garden” in Oost-Nederland. Het begin van het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1944. 
De Geallieerden: Amerikanen, Canadezen, Engelsen en Polen bevrijdden langzaam Nederland. De afgelopen weken waren enkele oudere WOII- veteraren, 90-plussers, nog bij de herdenking en waren ook veel zg. re-anacters actief. Mensen die de geschiedenis zo authentiek mogelijk naspelen. 
In Schijndel, Nijmegen, Groesbeek, Ginkelse heide en Arnhem waren er deze maand week kampementen van “geallieerden soldaten” met tenten, vrachtauto’s, tanks enzovoorts. Overal zag je ook veel kinderen, ook in schoolverband, om te leren van deze “militairen”. Er werd gekookt, gezongen en gestreden. 

Continue Reading